Η πρώτη λογοτεχνική προσπάθεια της Μαρίας Μαρσέλου είναι αξιόλογη με μια ιστορία με ωραία πλοκή και γραφή λιτή χωρίς περιττές φλυαρίες. Καταφέρνει με έντεχνο τρόπο να εντυπωσιάσει τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα έως την τελευταία. Παρουσιάζει τη ζωή της ηρωίδας Ερατώς η οποία στη προσπάθειά της να απομακρυνθεί από τη βίαιη και καταπιεστική θεία της που συγκατοικεί προχωράει σ'ένα γάμο με τον Αλέξανδρο χωρίς να είναι ερωτευμένη μαζί του. Δε μπορεί να αφεθεί και να αγαπήσει το σπιτικό που στήσανε, νιώθει τυπικά ακόμα και για το ίδιο της το παιδί. Στην ουσία ούτε τον ίδιο της τον εαυτό δεν αγαπάει. Νιώθει εγκλωβισμένη, να τελειώνει το οξυγόνο μερικές φορές, πνίγεται. Για τον άντρα της νιώθει μόνο απέραντη ευγνωμοσύνη που τη γλίτωσε από την θεία της.Τον πραγματικό έρωτα θα τον γνωρίσει στο πρόσωπο του Παύλου ξυπνώντας της πρωτόγνωρα συναισθήματα. Θα βρεθεί μπροστά σ'ένα μεγάλο δίλημμα.Να ζήσει τον έρωτά της με τον Παύλο ή να παραμείνει στο συμβατικό γάμο νιώθοντας άδεια από συναίσθημα; Τι θα αποφασίσει άραγε η Ερατώ;

Διαβάστε το να το ανακαλύψετε!